—دماغش شکسته امروز نمیاد!😂😂😂
معلم جغرافی ما آدم جالبی نیست. از اولین جلسه ای که کلاس ما اومد (دو سال قبل) با من رابطه خوبی نداشته و منم واقعاً ازش خوشم نمیاد. نمیدونم چرا ولی تکتک حرکاتش برای من یجورایی حال به هم زن بود و تابحال هم خیلی تفاوتی نکرده.
دو سه روز قبل تو مدرسه گفتن دماغش شکسته و نمیتونه بیاد؛ نمیدونم چرا ولی اون لحظه یجور خوشحالی خاص تو دلم حس کردم. یاد این پرسپولیسی هایی افتادم که وقت باخت استقلال خوشحال میشن یا برعکس.
ما چطور میتونیم از بدبختی دیگران خوشحال بشیم درحالی که لزوماً از بدبختی اونها چیزی به ما نمیرسه؟!
بدون گذرنامه از خیالم عبور خواهی کرد
مهربانیت را مرزی نیست