سه چهار ماه آخر منتهی به کنکور برای هر داوطلب کنکور اهمیت خاصی دارد. شاید بتوان در قیاسی تاریخی این سه چهار ماه را با سه چهار قرن اخیر در تاریخ دنیا مقایسه کرد. در این زمان اغلب دانش‌آموزان به بهانه کنکور مدرسه را تعطیل می‌کنند و از این میان عده زیادی به دلایلی از درس خواندن ناامید و دلسرد می‌شوند و در عین حال عده دیگری تازه عزمشان را برای شروع درس ها جزم می‌کنند و همین موضوع باعث جابجایی های زیادی در رتبه های دانش‌آموزان در آزمونهای آزمایشی در این بازه‌ها می‌شود.
سبک زندگی یک کنکوری در این زمان ها ویژگی های خاصی دارد:
۱—به حداقل رساندن حضور در شبکه های اجتماعی
۲—استفاده کمتر از تلویزیون
۳—کاهش قرارهای دوستانه بیرون و همچنین مهمانی ها (حتی نرفتن به سیزده بدر برای نابودکردن طبیعت در روز طبیعت)
۴—کاهش دادن زمانهای پرت و بی‌بازده روز تا حد ممکن
۵—تلاش برای هر چه بیشتر کردن زمان مطالعه در روز
۶—تلاش برای منظم‌تر کردن برنامه های روزانه و مدیریت بهینه امور
و...
به نظر من این سبک زندگی برای ملتی که در روز ۱۵ دقیقه کتاب می‌خوانند و ۲۵ دقیقه کار می‌کنند در هر زمان و مکان می‌تواند الگو و سرمشق مناسبی باشد. یکی مهمترین تفاوت های ملل توسعه‌یافته با ما این است که امثال ما به دلیل شکل خاص اقتصاد رانتی مان تنها یک یا دو بار در طول زندگیمان کنکور می‌دهیم اما آنها هر روز در تمام طول زندگیشان در معرض سنجش و امتحان بودن را (به خاطر حفظ موقعیت کاریشان در بازار آزاد و...) احساس می‌کنند.(پس نباید تعجب کرد که برای ورورد به دانشگاه نیازی به کنکور دادن ندارند)
برای من که البته دست کمی از اکثر دیگر هموطنان عزیز در کم‌کاری و درس نخواندن ندارم تنها چند هفته است کنکور به معنای واقعی کلمه معنی پیدا کرده است. مطالعه٬ سرسختی و علم‌محوری مهمترین ویژگی هایی هستند که در مسیر کنکور سعی کردم یاد بگیرم. ویژگی هایی که شاید ضروری ترین نیازها برای هر فرد مفید برای جامعه خصوصاً در شرایط کنونی ما باشند. من تصمیم گرفتم تا زمانی که زنده‌ام طوری زندگی کنم که انگار سه چهار ماه تا کنکور باقی مانده است.
کنکوری بودن مهم نیست٬ کنکوری ماندن مهم است. امیدوارم تا آخر عمرم بتوانم همچون یک کنکوری زندگی کنم.
- ۹۸/۰۱/۳۱
